ÜNLEM
Sevinç, korku, heyecan, acı, şaşma vb. duyguları anlatmaya yarayan sözcüklere denir. Hey, vay, ah, vah, tüh, aman… Cümlenin başında, ortasında, sonunda kullanılabilir. Aman! Dikkat et. Hey, buraya gel! Vah vah! Nasıl oldu bu?
Ünlem belirten sözcükten sonra ünlem işareti konur ya da ünlem belirten sözcükten sonra virgül konur ve cümlenin sonuna ünlem işareti konur. Hey, bunu unuttun! Hey! Bunu unuttun.
*Ünlemler ikileme şeklinde olabilir: vah vah, hay hay…
*Ünlemler çekim eki alırsa isim olur. Bırak artık ahı vahı. Mazlumun ahı çıkar aheste aheste.
*İsim, sıfat, zamir, zarf, fiil olan; yansımalar; unvanlar ya da kişi adları; cümleler ünlem olabilir.
Emir! Eren’i çağır. Hayatım! Bakar mısın? Harika! İşte böyle. Sen! Buraya gel. Kardeş! Çantanı unuttun. Yaşasın! Başardım. Doktor Bey! Nesi var? Rahat bırak beni! Ne kadar güzel! Güm!